1 این است كلمات عهدی كه خداوند در زمین موآب به موسی امر فرمود كه با بنی‌اسرائیل ببندد، سوای آن عهد كه با ایشان در حوریب بسته بود.
2 و موسی تمامی اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان گفت: «هر آنچه خداوند در زمین مصر با فرعون و جمیع بندگانش و تمامی زمینش عمل نمود، شما دیده‌اید.
3 تجربه‌های عظیم كه چشمان تو دید و آیات و آن معجزات عظیم.
4 اما خداوند دلی را كه بدانید و چشمانی را كه ببینید و گوشهایی را كه بشنوید تا امروز به شما نداده است.
5 و شما را چهل سال در بیابان رهبری نمودم كه لباس شما مندرس نگردید، و كفشها در پای شما پاره نشد.
6 نان نخورده و شراب و مسكرت ننوشیده‌اید، تا بدانید كه من یهُوَه خدای شما هستم.
7 و چون به اینجا رسیدید، سیحون، ملك حشبون، و عوج، ملك باشان، به مقابلۀ شما برای جنگ بیرون آمدند و آنها را مغلوب ساختیم.
8 و زمین ایشان را گرفته، به رؤبینیان و جادیان و نصف سبط منسی به ملكیت دادیم.
9 پس كلمات این عهد را نگاه داشته، بجا آورید تادر هر چه كنید كامیاب شوید.
10 « امروز جمیع شما به حضور یهُوَه، خدای خود حاضرید، یعنی رؤسای شما و اسباط شما و مشایخ شما و سروران شما و جمیع مردان اسرائیل،
11 و اطفال و زنان شما و غریبی كه در میان اردوی شماست از هیزم‌شكنان تا آب‌كشان شما،
12 تا در عهد یهُوَه خدایت و سوگند او كه یهُوَه خدایت امروز با تو استوار می‌سازد، داخل شوی.
13 تا تو را امروز برای خود قومی برقرار دارد، و او خدای تو باشد چنانكه به تو گفته است، و چنانكه برای پدرانت، ابراهیم و اسحاق و یعقوب، قسم خورده است.
14 و من این عهد و این قسم را با شما تنها استوار نمی‌نمایم،
15 بلكه با آنانی كه امروز با ما به حضور یهُوَه خدای ما در اینجا حاضرند، و هم با آنانی كه امروز در اینجا با ما حاضر نیستند.
16 زیرا شما می‌دانید كه چگونه در زمین مصر سكونت داشتیم، و چگونه از میان امت‌هایی كه عبور نمودید، گذشتیم.
17 و رجاسات و بتهای ایشان را از چوب و سنگ و نقره و طلا كه در میان ایشان بود، دیدید.
18 تا در میان شما مرد یا زن یا قبیله یا سبطی نباشد كه دلش امروز از یهُوَه خدای ما منحرف گشته، برود و خدایان این طوایف را عبادت نماید، مبادا در میان شما ریشه‌ای باشد كه حنظل و افسنتین بار آورد.
19 « و مبادا چون سخنان این لعنت را بشنود در دلش خویشتن را بركت داده، گوید: هر چند در سختی دل خود سلوك می‌نمایم تا سیراب و تشنه را با هم هلاك سازم، مرا سلامتی خواهد بود.
20 خداوند او را نخواهد آمرزید، بلكه در آن‌وقت خشم و غیرت خداوند بر آن شخص دودافشان خواهد شد، و تمامی لعنتی كه در این كتاب مكتوب است، بر آن كس نازل خواهد شد، و خداوند نام او را از زیر آسمان محو خواهد ساخت.
21 و خداوند او را از جمیع اسباط اسرائیل برای بدی جدا خواهد ساخت، موافق جمیع لعنتهای عهدی كه در این طومار شریعت مكتوب است.
22 و طبقۀ آینده یعنی فرزندان شما كه بعد از شما خواهند برخاست، و غریبانی كه از زمین دور می‌آیند، خواهند گفت، هنگامی كه بلایای این زمین و بیماریهایی را كه خداوند به آن می‌رساند ببینند،
23 و تمامی زمین آن را كه كبریت و شوره و آتش شده، نه كاشته می‌شود و نه حاصل می‌روید و هیچ علف در آن نمو نمی‌كند و مثل انقلاب سدوم و عموره و اَدمَه و صبوئیم كه خداوند در غضب و خشم خود آنها را واژگون ساخت، گشته است؛
24 پس جمیع امت‌ها خواهند گفت: چرا خداوند با این زمین چنین كرده است و شدت این خشم عظیم از چه سبب است؟
25 آنگاه خواهند گفت: از این جهت كه عهد یهُوَه خدای پدران خود را كه به وقت بیرون آوردن ایشان از زمین مصر با ایشان بسته بود، ترك كردند،
26 و رفته، خدایان غیر را عبادت نموده، به آنها سجده كردند، خدایانی را كه نشناخته بودند و قسمت ایشان نساخته بود.
27 پس خشم خداوند بر این زمین افروخته شده، تمامی لعنت را كه در این كتاب مكتوب است، بر آن آورد.
28 و خداوند ریشۀ ایشان را به غضب و خشم و غیض عظیم، از زمین ایشان كند و به زمین دیگر انداخت، چنانكه امروز شده است.
29 چیزهای مخفی از آن یهُوَه‌خدای ماست و اما چیزهای مكشوف تا به ابد از آن ما و فرزندان ما است، تا جمیع كلمات این شریعت را به عمل آوریم.
